Bij ieder 'wakker worden' (meestal in de ochtend) is er een incarnatie van 'iets' en bij ieder 'slapen gaan' (meestal 's-avonds) gaat dit 'iets' naar elders.
Eenmaal wakker in het lichaam (en meestal vrij vlak daarna wakker in de persoon), komt een reeks keuzes waarvan de meesten onbewust bekwaam zijn:
zelfzorg
zorg voor dierbaren
dienen van niet dierbaren (werken)
pauzeren en uitrusten
zorgen voor nageslacht
En meestal is het dan alweer slaaptijd voor de meesten. Slaaptijd, waarin het 'iets' weer naar 'elders' vertrekt.

Een permanent verlicht mens kan binnen de menselijke vorm (inclusief de persoonlijkheid) ieder moment dat 'iets' laten kiezen, in plaats van het vaak neurotische onbewust bekwame ego zijn gang te laten gaan.
Het is de permanente overgave van de menselijke manifestatie aan dit 'iets'. De voorwaarde is dat er binnen de menselijke manifestatie bewustzijn moet zijn van dat 'iets', dat zich ook buiten deze menselijke vorm manifesteert.
Dat 'iets' is zowel (menselijke) vorm als (niet menselijke) leegte. Het is de nondualiteit.

De kunst van het 'vak' is om dat 'iets', dat 'alles' ook binnen dit lichaam en binnen deze persoonlijkheid bewust te laten zijn.
En niet het 'ik' te laten regeren, maar dit 'iets' (dit mysterie, noem het 'ziel') te vertrouwen en het een kans te geven, ook binnen dit lichaam en deze persoonlijkheid.